Πούλιος Κώστας – απόφοιτος κλασικής φιλολογίας
Συνεχίστε την ανάγνωση Θέματα Πανελλαδικών στα αρχαία ελληνικά (1991-2000)
Ετικέτα: αρχαία ελληνικά
Θέματα Επαναληπτικών Εξετάσεων στα Αρχαία 2000-2012 (Γ΄ Λυκείου)
Αρχαία ελληνική θεματογραφία (άγνωστα κείμενα)
Διαγώνισμα στον Θουκυδίδη κεφ. 72, 73 (Α΄ Λυκείου)
Α.ΚΕΙΜΕΝΟ (72, 73):
Ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, καὶ ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν. Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τὰ πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ, καὶ μαχόμενοι ἐνίκησαν. ἀφικομένης δὲ νυκτὸς ὁ μὲν δῆμος ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει καὶ αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη, καὶ τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον· οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον, οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν, καὶ τὸν λιμένα τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον. Τῇ δ᾿ ὑστεραίᾳ ἠκροβολίσαντό τε ὀλίγα καὶ ἐς τοὺς ἀγροὺς περιέπεμπον ἀμφότεροι, τοὺς δούλους παρακαλοῦντές τε καὶ ἐλευθερίαν ὑπισχνούμενοι· καὶ τῷ μὲν δήμῳ τῶν οἰκετῶν τὸ πλῆθος παρεγένετο ξύμμαχον, τοῖς δ᾿ ἑτέροις ἐκ τῆς ἠπείρου ἐπίκουροι ὀκτακόσιοι.
Συνεχίστε την ανάγνωση Διαγώνισμα στον Θουκυδίδη κεφ. 72, 73 (Α΄ Λυκείου)
3 κύριοι λόγοι διδασκαλίας της αρχαίας ελληνικής
1.Πρώτα απ΄ όλα, γιατί είμαστε κι εμείς Έλληνες. Είμαι Έλληνας σημαίνει ότι έχω αφομοιώσει μέσα μου την πνευματική ιστορία των Ελλήνων από τα μυκηναϊκά χρόνια ως σήμερα.
2. Ο δεύτερος λόγος που μας επιβάλλει να γνωρίσουμε την αρχαία πνευματική Ελλάδα είναι ότι είμαστε κι εμείς Ευρωπαίοι. Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίζεται στον αρχαίο Ελληνικό, με συνδετικό κρίκο τον ρωμαϊκό.
3. Μα ο κυριότερος λόγος που δεν επιτρέπεται οι νέοι μας ν’ αγνοούν την αρχαία Ελλάδα είναι άλλος: στην Ελλάδα για πρώτη φορά στα χρονικά του κόσμου ανακαλύφτηκε ο άνθρωπος ως αξία αυτόνομη, ο άνθρωπος που θέλει να κρατιέται ελεύθερος από κάθε λογής σκλαβιά, και υλική και πνευματική.
Ι.Θ.Κακριδής, ο δάσκαλος
Άγνωστα κείμενα για εξάσκηση
Ερωτήσεις επανάληψης στον Μαντίθεο
Πούλιος Κώστας (υπεύθυνος θεωρητικής κατεύθυνσης)
Διαγώνισμα Θουκυδίδη Α΄ Λυκείου (κεφ. 71, 72)
ΚΕΙΜΕΝΟ:
71. Δράσαντες δὲ τοῦτο και ξυγκαλέσαντες Κερκυραίους εἶπον ὅτι ταῦτα καὶ βέλτιστα εἴη καὶ ἥκιστ΄ ἄν δουλωθεῖεν ὑπ’ Ἀθηναίων, τὸ τε λοιπὸν μηδετέρους δέχεσθαι, ἀλλ’ ἤ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας, τὸ δὲ πλέον πολέμιον ἡγεῖσθαι. Ὡς δὲ εἶπον, καὶ ἐπικυρῶσαι ἠνάγκασαν τὴν γνώμην. Πέμπουσι δὲ καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας εὐθὺς πρέσβεις περὶ τῶν πεπραγμένων διδάξοντας ὡς ξυνέφερε καὶ τοὺς ἐκεῖ καταπεφευγότας πείσοντας μηδὲν ἀνεπιτήδειον πράσσειν, ὅπως μή τις ἐπιστροφὴ γένηται.
Συνεχίστε την ανάγνωση Διαγώνισμα Θουκυδίδη Α΄ Λυκείου (κεφ. 71, 72)
Διαγώνισμα Αγνώστου Γ΄ Λυκείου
Πούλιος Κων/νος (υπεύθυνος θεωρητικής)
Ερωτήσεις ΚΕΕ στα Ηθικά Νικομάχεια
Πληροφορίες για σημαντικά έργα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
ΞΕΝΟΦΩΝΤΑΣ
Κύρου Ανάβασις
Κύρια υπόθεση όλου του έργου είναι η διάσωση των Μυρίων υπό την ηγεσία του Ξενοφώντα μετά τη μάχη στα Κούναξα. Πιο συγκεκριμένα:
• στο Α’ Βιβλίο εκτίθενται τα σχετικά με τη συμμετοχή των Ελλήνων μισθοφόρων στην εκστρατεία του Κύρου κατά του Αρταξέρξη μέχρι και τη μάχη στα Κούναξα.
• στο Β’ Βιβλίο εκτίθενται: η δύσκολη θέση των Ελλήνων μισθοφόρων ύστερα από το θάνατο του Κύρου, η εγκατάλειψή τους από τους συμμάχους του Κύρου, ο αποκεφαλισμός των Ελλήνων στρατηγών.
Συνεχίστε την ανάγνωση Πληροφορίες για σημαντικά έργα της αρχαίας ελληνικής γλώσσας
Διαγώνισμα Αγνώστου Β΄ Λυκείου
ΑΓΝΩΣΤΟ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ
ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ:
Λυκοῦργον δὲ τὸν Λακεδαιμόνιον, ἔφη ὁ Σωκράτης, καταμεμάθηκας, ὅτι οὐδὲν ἂν διάφορον τῶν ἄλλων πόλεων τὴν Σπάρτην ἐποίησεν, εἰ μὴ τὸ πείθεσθαι τοῖς νόμοις μάλιστα ἐνειργάσατο αὐτῇ; τῶν δὲ ἀρχόντων ἐν ταῖς πόλεσιν οὐκ οἶσθα ὅτι, οἵτινες ἂν τοῖς πολίταις αἰτιώτατοι ὦσι τοῦ τοῖς νόμοις πείθεσθαι, οὗτοι ἄριστοί εἰσι, καὶ πόλις, ἐν ᾗ μάλιστα οἱ πολῖται τοῖς νόμοις πείθονται, ἐν εἰρήνῃ τε ἄριστα διάγει καὶ ἐν πολέμῳ ἀνυπόστατός ἐστιν; ἀλλὰ μὴν καὶ ὁμόνοιά γε μέγιστόν τε ἀγαθὸν δοκεῖ ταῖς πόλεσιν εἶναι καὶ πλειστάκις ἐν αὐταῖς αἵ τε γερουσίαι καὶ οἱ ἄριστοι ἄνδρες παρακελεύονται τοῖς πολίταις ὁμονοεῖν, καὶ πανταχοῦ ἐν τῇ Ἑλλάδι νόμος κεῖται τοὺς πολίτας ὀμνύναι ὁμονοήσειν, καὶ πανταχοῦ ὀμνύουσι τὸν ὅρκον τοῦτον.
Ξενοφώντας, Απομνημονεύματα, Δ, 4, 15-16
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1. Nα μεταφραστεί το απόσπασμα.
2α. Να γράψετε τους τύπους που ζητούνται:
οὐδὲν: δοτική ενικού
οἵτινες: γενική πληθυντικού
τοῖς πολίταις: κλητική ενικού
ἄριστοί: ο ίδιος τύπος στον συγκριτικό βαθμό
ἄνδρες: δοτική πληθυντικού
2β. Να γράψετε τους παρακάτω ρηματικούς τύπους:
ἔφη: γενική ενικού, αρσενικού γένους της μετοχής ενεστώτα
πείθεσθαι: β΄ ενικό προστακτικής αορίστου β΄
ὁμονοεῖν: α΄ πληθυντικό υποτακτικής αορίστου
ὦσι: γ΄ ενικό προστακτικής ενεστώτα
οἶσθα: β΄ πληθυντικό ευκτικής ενεστώτα
3α. Να γίνει συντακτική αναγνώριση των υπογραμμισμένων τύπων του κειμένου.
3β. Λυκοῦργον δὲ τὸν Λακεδαιμόνιον, ἔφη ὁ Σωκράτης, καταμεμάθηκας, ὅτι οὐδὲν ἂν διάφορον τῶν ἄλλων πόλεων τὴν Σπάρτην ἐποίησεν, εἰ μὴ τὸ πείθεσθαι τοῖς νόμοις μάλιστα ἐνειργάσατο αὐτῇ; Να γίνει συντακτική αναγνώριση του υποθετικού λόγου του αποσπάσματoς.
Επιμέλεια: Πούλιος Κων/νος – φιλόλογος Α.Π.Θ.